Vergijzing, schaarste aan personeel, data die moeilijk uit te wisselen zijn. Digitalisering is noodzakelijk om de kwaliteit van de zorg te verhogen en beschikbaar te houden voor iedereen. Toch komt dat proces maar moeizaam van de grond. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat die ontwikkeling sneller gaat? Die vraag stond centraal tijdens het denktankdiner Platforms van Waarde(n), een coproductie van de Blommestein Groep en ZorgDomein.

Hoogleraren, bestuurders van zorgorganisaties, zorgprofessionals en een afgevaardigde van het ministerie van het VWS. Diverse professionals discussieerden afgelopen 3 juni in Hotel New York met elkaar over de digitalisering van het zorglandschap.

Dossier onder de arm
Tijdens de levendige discussie uitten diverse deelnemers hun verbazing over de langzame en moeizame digitalisering van de zorg. In andere branches, zoals bijvoorbeeld de bankwereld, verliep dat proces veel soepeler. Het is triest dat er nog steeds patiënten zijn die met hun eigen dossiers onder de arm naar het ziekenhuis gaan, omdat de digitale systemen van de verschillende zorgverleners niet aan elkaar gekoppeld zijn.

Techniek beschikbaar
Waarom komt die ontwikkeling in de zorg zo moeilijk van de grond? De techniek is niet echt het probleem, is de conclusie. Die is beschikbaar. Een van de problemen is dat er (te) veel gepraat wordt aan bestuurlijke tafels maar geen echte keuzes worden gemaakt. Ook omdat de keuze voor een bepaald systeem vaak een enorme impact heeft op de organisaties die ermee moeten gaan werken.

IZA-akkoord
Samenwerken, afspraken met elkaar maken en je daaraan houden, regie nemen, dat is waar het nu om draait. Positief is dat er in het kader van het IZA-akkoord keuzes zijn gemaakt. In de CumuleZ-coalitie bundelen de zorgkoepels hun krachten om te werken aan één publieke data-infrastructuur.

Opleggen?
Een van de vragen is in hoeverre je een systeem van bovenop moet opleggen of eerst commitment moet vragen aan de organisaties en gebruikers. Als we niet uit het systeem stappen en het niet van bovenop durven opleggen, dan komt er nooit verandering, is een van de vaker gehoorde argumenten. Een van de deelnemers benadrukt echter dat er beslist feedback gevraagd moet worden aan de zorgverleners, de specialisten, de verpleegkundigen, die met de systemen moeten werken. Ook omdat zij er vaak geen enkel belang bij hebben om data op een andere manier vast te leggen. Over de rol van de professional wordt in dit kader echter weinig gesproken.

Wegingskader
Diverse deelnemers concluderen dat er een nutsvoorziening zou moeten zijn. Een soort overkoepeld platform en standaard, waarbinnen organisaties en professionals vervolgens de ruimte hebben om er hun eigen kleur aan te geven en zelf innovaties door te voeren. Voorgesteld wordt om voor de keuze voor een standaard een wegingskader te maken waaraan deze moet voldoen. En vervolgens te bekijken welk platform daar op dit moment het beste bij aansluit. Ook moet er meer contact met commerciële leveranciers gelegd worden om tot een versnelling van de ontwikkeling te komen.